Consumeren
06 augustus 2019 /
Het woord consumeren betekent letterlijk: tot zich nemen. Oorspronkelijk vooral in de betekenis van vernietigen of weghalen. Als iets geconsumeerd is, is het dus verteerd, of vernietigd en dood. Denk aan de uitdrukkingen: De zee nam hem tot zich. of: De Here nam haar tot zich. Heb je iets geconsumeerd, dan is het er daarna niet meer.
Als we leven in de tijd van de consument, dan leven we dus in de tijd van vernietiging. En die pijn voelen we bijna allemaal. Wie we zijn, is wat we kopen. En dat beeld is kwalijk omdat het ons oogkleppen opzet waarmee we het échte leven niet meer zien. Dat ik bij de bakker consument ben, oké. Maar in het ziekenhuis of bij de dokter niet. En als het gaat om politiek wil ik ook niet als consument behandeld worden. Maar ik word het wel.
Volgens de website Adformatie werden wij in 2011 al bijna drieduizend keer per dag als consument benaderd. Iedere 20 seconden dus. Nu, voor de verkiezingen word ik ook gedwongen om een consument van de politiek te zijn. Er lijkt geen politicus die iets van me durft te vragen dat pijn gaat doen. Ze willen de consument natuurlijk niet wegjagen. Zoals de supermarkt weet dat ik stiekem dol ben op suiker en vet, zo weten de politieke en sociale media dat ik als consument meestal kies voor opwinding en relletjes, en zelfs voor verontwaardiging. Ze zijn deze week in de aanbieding. Van suiker en vet word ik misschien even gelukkig, maar niet oud. En dus word ik van media-relletjes rond politici droevig. Ons leven is daarvoor te kostbaar.
Ik wil weten wat mijn stem me in mijn dagelijks leven écht gaat kosten. Waar gaat een beter Europa mij pijn doen? Want dat is wat ik bij te dragen heb: mijn inzet. Zet het in het partijprogramma: wat moet ik inleveren om mee te helpen bouwen aan een (nog) betere toekomst? Want van onze toekomst wil ik deelnemer zijn, geen consument.
Met deze columns richt Tom de Haan zich als stadsdominee op alle Haarlemmers, ze worden gelezen via de website Haerlemsbodem.nl)
Tags - consumeren
Deel deze column: