Terug naar het overzicht

Hoe word ik een profeet?

28 oktober 2019 /
Aart Mak

Ergens in de bossen van de Achterhoek zou zich een school voor profeten bevinden. Het is een al eeuwenoud gerucht. Op de officiële kaarten is de school onvindbaar. Bij de provincie Gelderland weten ze ook van niets. Ik heb dus ook geen idee hoeveel leerlingen zich aan het eind van elke zomer aanmelden. En naar wat ik hoorde, lossen de afgestudeerden weer op in de maatschappij. Profeet ben je incognito. Maar op een warme zomernacht, toen ik eerst maar niet in slaap viel, ontving ik een verhelderende droom. Ik weet nog steeds niet alles, maar laat ik vertellen over wat ik nu weet.

De directeur van die school is de oude profeet Natan. Hij begon zijn carrière lang geleden met dat hartverscheurende verhaal over een rijke man met een grote kudde en zijn arme buurman die niet meer dan een lammetje had. Dat verhaal bracht de koning van zijn land, David, tot inzicht. En omdat Natan zo goed een oogje in het zeil bleef houden bij het hof van David, was hij de meest geschikte kandidaat om directeur van de school voor profeten te zijn.

Maar wat leren de leerlingen daar? Ik begreep in mijn droom dat de meeste leerlingen zij-instromers zijn. Ze hebben eerst wat anders gedaan in het leven. Er zijn er maar enkelen die als de profeet Samuël vroeger, door een van hun ouders worden aangemeld. Laat ik aan de hand van de leraren wat vertellen over de vakken. Daar is om te beginnen de oude Elia. Ja, oud zijn die leraren allemaal trouwens, stokoud. Elia geeft meerdere vakken. Staatsrecht om te beginnen. Elke leerling moet het verschil weten tussen een dictatuur en rechtsstaat. En merkwaardigerwijs is hij ook degene die met zijn leerlingen op survival gaat. Hoe overleef je met zo weinig mogelijk eten en blijf je warm als het ’s nachts afkoelt? Het komt wel eens voor dat Elia niet kan (met zegt dat hij zich op hoog niveau ook bemoeit met het klimaat) en dan is Johannes-die-Doopt zijn vervanger. Voor de leerlingen maakt dat nauwelijks verschil, zegt men.

Om profeet te worden moet je ook tegen een ander soort eenzaamheid kunnen. Dat is impopulariteit. Voor het vak psychologie is niemand beter geschikt dan de oude Jeremia. Bij zijn lessen leer je allereerst hoe je je beklag moet doen op hoogstaande, literaire wijze. En Jeremia laat je persoonlijk ervaren hoe het is om er niet bij te horen. Vreemde lessen zijn dat. Je leert niet alleen alles over egoïsme, populisme en gedragspatronen, je ondergaat zelf ook hoe het is om uitgejouwd te worden. En dan is er het vak economie. Want zonder inzicht in de wereld van handel en geld blijft elke profeet een naïeve hansworst. Dit volgens sommigen belangrijkste vak wordt gegeven door Amos.  Hij, afkomstig uit de landbouw, traint je als geen ander in het oog krijgen voor hebzucht en corruptie. Bij hem leer je hoe welvaart altijd samengaat met ongelijkheid en onrecht.

De school ziet er trouwens op het eerste gezicht prachtig uit. Een oud, statig gebouw, met een mooie tuin eromheen. Die tuin schijnt verzorgd te worden door Jona. Hij heeft inmiddels groene vingers gekregen en zit niet meer te wachten onder een boom. Op sommige avonden treedt hij op met een soort cabaret, altijd hetzelfde, over matrozen die naar Amerika zouden gaan maar niet gingen. Maar belangrijker is de leraar Ezechiël. Een wonderlijke man met ogen die je soms indringend aankijken en dan weer troebel worden alsof hij andere dingen ziet. Zijn vak is Visioenen. Hij leert je alles over dood en leven, engelen en mensen, heilige en onheilige plaatsen. Bij zijn collega Daniel leer je alles over dromen. En omdat een beginnende profeet niet zomaar droomt of visioenen krijgt, is daar in het eerste jaar ook zelfs de oude Mozes. Bij hem kom je er achter wie je bent en waarom profeet worden een leerschool is.

Ik merkte dat ik aan het einde van mijn droom kwam. Ik zag nog Elisa met zijn kale hoofd die het populaire vak Magie geeft, Micha die lichamelijke oefening doceert (niet onbelangrijk) en de vakken Crowdfunding en Messianisme, beide gegeven door iemand van wie ik de naam niet goed meer kon lezen. Er moesten nog meer leraren zijn. En ik wilde ook nog weten of er een vak Ontberingen bestond. Maar mijn droom was ten einde. Ik had geslapen, ik had gedroomd. Het was niet meer zo warm. En ik schreef op wat ik had gezien.

Dit verhaal kunt u samen met nog mooiere verhalen nalezen in het in de maand september verschenen nummer van het tijdschrift Open Deur over profeten. Zie Open Deur

Tags - christendom - profeet

Deel deze column:

Andere gerelateerde columns: