Terug naar het overzicht

Onzekere atheïst / twijfelende gelovige

05 juli 2019 /
Aart Mak

Karen Armstrong is een bikkel. Vind ik. Ze werd geboren in Groot-Brittannië in 1944, trad toe tot een klooster, ging letterkunde studeren in Oxford, verliet het klooster ook weer en is sindsdien alsmaar bekender geworden.

Een geschiedenis van God

In mijn herinnering is dat vooral door haar boek uit 1993 met de mooie titel ‘Een geschiedenis van God’. Maar ze ging maar door, met schrijven over  christendom, jodendom en islam, over religie in het algemeen, over het gewelddadige karakter van religies en zeker over de rol van de vrouw. Armstrong is iemand die overtuigd is van de grote waarde en menslievende kracht van godsdienst. Wat zij nastreeft is de verbinding tussen de grote geestelijke stromingen van deze wereld, het universele, de compassie voor al wat leeft, een moraal die alle mensen als logisch ervaren. Zelf noemt zij zich nu eens een onzekere atheïst, dan weer een twijfelende gelovige.

School of Life

En daar zat ze op één van de eerste dagen van juli in de Oude Lutherse Kerk in Amsterdam te praten over haar nieuwste boek. Ze was uitgenodigd door de afdeling van de School of Life in Amsterdam en legde op maandagavond 2 juli aan een grotendeels seculier gehoor uit wat de waarde is van de heilige boeken der mensheid en hoe je die moet lezen. Het werd een mooi pleidooi voor de diepgang die het leven krijgt als je het mysterie aanvaardt. Ze liet zien dat godsdiensten op hun best de mens in verwarring achterlaten, omdat die verwarring het begin is van behoedzaamheid en respect. Ze pleitte vurig om de oude geschriften als een vorm van kunst te lezen. Het gaat om wat je raakt, om wat je als wezenlijke boodschap moet opnemen in je leven. En toen zei ze dat de mensheid leermeesters nodig heeft, mensen die je helpen om het leven te ondergaan en keuzes te maken, om geestelijk volwassen te worden, om het lijden en de lijdende mensen tot je bewustzijn toe te laten, enzovoort.

Het spel gaat door

Zij zelf is zo’n leraar. Ik vond het een mooie avond. En hoopvol. Desgevraagd door de moderator gaven bijna alle aanwezigen door hun vinger op te steken aan dat hun grootouders regelmatig kerkgangers waren, hun ouders nog een beetje en zo nu en dan en bleven er ongeveer 25 mensen van de 250 over die zelf nog wel eens naar een kerk gingen. Zo zie je hoe het decor verandert maar het spel doorgaat.

Tags - diepgang - geestelijk volwassen - heilige geschriften - karen armstrong - leermeesters - school of life

Deel deze column:

Andere gerelateerde columns: