De verkiezing voor de Provinciale Staten zijn alweer even achter ons. Ik las de voorbije dagen veel wijsheid achteraf, laconieke opmerkingen en felle betogen. Zelf bedacht ik dat je moet onderscheiden tussen de mensen die gestemd hebben en degenen op wie gestemd is. Het ronkende betoog dat Baudet hield aan het eind van de verkiezingsavond, is niet hetzelfde als wat de meeste mensen denken die op hem gestemd hebben. Ik moest ook nakijken wat 'boreaal' is.

Stemwijzer

Actueel is dat er geen grote partijen meer zijn. Er zijn ook geen tradities meer waar je je van oudsher bij thuis voelt. Dat geldt althans voor de meeste kiezers. Dus gaan de meeste stemmers af op het gezicht of op de thema’s en woordgebruik. Ongetwijfeld ook op een betrouwbare uitstraling, op een stevig karakter en tegenwoordig steeds vaker op de Stemwijzer. ‘Heb je de Stemwijzer al gedaan?’ Dat hoor ik de laatste jaren steeds vaker op mij heen. 

Onvrede

En er is vooral onvrede. In dit land, volgens de VN één van de landen met de gelukkigste inwoners, is er boosheid over van alles. Ik noem de loonstrookjes en pensioenen, het teveel aan klimaatplannen, verkrachters die vrij rondlopen, Europa dat maar doet en het te grote aantal immigranten uit Oost-Europa en Afrika. Laat ik nu niet op al die zaken ingaan maar op iets anders mogen wijzen. Dat is het verkeer, het gewone, dagelijkse verkeer.

Massaliteit

In de overvloed aan auto’s, fietsers en wandelaars zie ik elke dag vaak hoe verkeersdeelnemers zich niet aan de regels houden, ongeduldig worden (voetgangers voor een rood voetgangerslicht), roekeloos door rood rijden (fietsers), boos worden op automobilisten die teveel lawaai maken (wandelaars), de kortste weg nemen (scooters) of te veel haast lijken te hebben om een ander voor te laten gaan (automobilisten). De massaliteit leidt er blijkbaar toe dat we het liefst onze eigen gang gaan en de regels met een korreltje zout nemen.

Mening van de straat

En daarom zijn partijen die de onvrede over de ingewikkeldheid van dit moderne leven uitvergroten en suggereren dat we teveel regels hebben en dat het allemaal veel eenvoudiger kan, populair bij ongeveer een kwart van de kiezers. Dat is mijn eenvoudige mening van de straat. En ik voeg er aan toe dat ik met meer dan gewone belangstelling de mening van Ko Colijn in de NRC van 29 maart heb gelezen. Zie deze link.